آموزش کاتلین

طبقه ی آشیانه ای

طبق تعریف، وقتی که طبقه ای درون طبقه ی دیگری ساخته شده باشد به آن طبقه ی آشیانه ای می گویند. در کاتلین، طبقه ی آشیانه ای به صورت خودکارثابت است، در نتیجه، بدون ساختن مقصودی برای آن طبقه قابل دسترسی است. در مثال زیر، می بینیم که چطور کاتلین طبقه ی آشیانه ای ما را تفسیر می کند.

fun main(args: Array<String>) {
   val demo = Outer.Nested().foo() // calling nested class method
   print(demo)
}
class Outer {
   class Nested {
      fun foo() = "Welcome to The iracode.com"
   }
}

کد های بالا خروجی زیر را در مرورگر نمایش می دهند.

طبقه ی درونی

وقتی یک طبقه ی آشیانه ای به عنوان inner علامت گذاری شده است به آن طبقه ی درونی می گویند. یک طبقه ی درونی می تواند از طریق اعضای داده ی طبقه ی خارجی قابل دسترس باشد. در مثال زیر، به اعضای داده ی طبقه ی خارجی دسترسی پیدا می کنیم.

fun main(args: Array<String>) {
   val demo = Outer().Nested().foo() // calling nested class method
   print(demo)
}
class Outer {
   private val welcomeMessage: String = "Welcome to the iracode.com"
   inner class Nested {
      fun foo() = welcomeMessage
   }
}

کد های بالا خروجی زیر را در مرورگر به نمایش خواهند گذاشت، که در آن طبقه ی آشیانه ای را با استفاده از سازنده ی پیش فرض کاتلین در زمان اجرا فرا می خوانیم.

طبقه ی داخلی بدون نام

طبقه ی داخلی بدون نام مفهوم بسیار خوبی است که زندگی یک برنامه نویس را به شدت آسان می کند. هر گاه  در حال اجرای یک واسط باشیم، مفهوم بلوک داخلی بدون نام به میان می آید. مفهوم ساخت مقصودی واسط با استفاده از مرجع مقصود رانتایم به عنوان طبقه ی بدون نام شناخته می شود. در مثال زیر، یک واسط می سازیم و مقصودی برای آن واسط با استفاده از مکانیزم طبقه ی درونی بدون نام می سازیم.

fun main(args: Array<String>) {
   var programmer :Human = object:Human // creating an instance of the interface {
      override fun think() { // overriding the think method
         print("I am an example of Anonymous Inner Class ")
      }
   }
   programmer.think()
}
interface Human {
   fun think()
}

کد های بالا خروجی زیر را در مرورگر نشان می دهند.

نام نمونه

نام های نمونه بخشی از برنامه ی مترجم کاتلین هستند. انعطافی برای تولید نامی جدید از نمونه ای موجود ایجاد می کنند، نمونه ای جدید ایجاد نمی کنند. اگر نام نمونه خیلی بلند باشد، به راحتی می توانید نامی کوتاه تر معرفی کرده و از آن برای استفاده های آینده استفاده کنید. نام های نمونه برای نمونه های پیچیده بسیار مفید اند. در آخرین نسخه، کاتلین پشتیبانی از نام های نمونه را لغو کرده است اما اگر از نسخه ها قدیمی استفاده می کنید می توانید به شکل زیر از آن استفاده کنید.

typealias NodeSet = Set<Network.Node>
typealias FileTable<K> = MutableMap<K, MutableList<File>>

سازنده ها

در این بخش ، در مورد سازنده ها در کاتلین اطلاعاتی کسب می کنیم. کاتلین دو نوع سازنده دارد. یکی سازنده ی اولیه و دیگری سازنده ی ثانویه. یک طبقه ی کاتلین می تواند یک سازنده ی اولیه و یک یا چند سازنده ی ثانویه داشته باشد. سازنده ی جاوا به متغیر های اعضا مقدار می دهد ولی در کاتلین سازنده ی اولیه به طبقه مقدار می دهد، در حالی که سازنده ی ثانویه سعی در منظق دادن در حین همان مقدار دادن می باشد. سازنده ی اولیه می تواند در سطح سرپیام طبقه مانند مثال زیر نشان داده شود.

class Person(val firstName: String, var age: Int) {
   // class body
}

در مثال بالا، به سازنده ی اولیه داخل پرانتز دستور داده ایم. بین دو بخش، نام اول فقط قابل خواندن است همانطور که با “val” اعلام شده است، در حالی که بخش زمینه قابل ویرایش است. در مثال زیر از سازنده ی اولی استفاده می کنیم.

fun main(args: Array<String>) {
   val person1 = Person("Iracode.com", 15)
   println("First Name = ${person1.firstName}")
   println("Age = ${person1.age}")
}
class Person(val firstName: String, var age: Int) {
}

کد های بالا به طور خودکار به دو متغیر مقدار دهی می کنند و خروجی زیر را در مرورگر به نمایش می گذارند.

همانطور که قبلا به آن اشاره شده بود، کاتلین اجازه می دهد تا یک یا تعداد بیشتری سازنده ی ثاونیه برا طبقه ی خود بسازیم. این سازنده ی ثانویه با استفاده از کلیدواژه ی “constructor” ساخته شده است.لازم است هر وقت می خواهید بیش از یک سازنده در کاتلین داشته باشید یا هر وقت که می خواهد منطق بیشتری به سازنده ی اولیه ی خود اضافه کنیدو به خاطر این که سازنده ی اولیه ممکن است توسط طبقه ی دیگری فراخوانده شده باشد، نمی توانید این کار را کنید. به مثال زیر توجه کنید، که در آن یک سازنده ی ثانویه ساخته ایم و از مثال بالا برای همان اجرا استفاده کرده ایم.

fun main(args: Array<String>) {
   val HUman = HUman("iracode.com", 25)
   print("${HUman.message}"+"${HUman.firstName}"+
      "Welcome to the example of Secondary  constructor, Your Age is-${HUman.age}")
}
class HUman(val firstName: String, var age: Int) {
   val message:String  = "Hey!!!"
 constructor(name : String , age :Int ,message :String):this(name,age) {
   }
}

توجه: هر تعدادی از سازنده های ثانویه قابل ساخت است، اما، همه ی آن سازنده ها باید به سازنده ی اولیه پاسخ گو باشند چه به صورت مستقیم چه غیر مستقیم.

کد های بالا خروجی زیر را در مرورگر نشان می دهند.